Doelen: 
De woordenschat vergroten
Het kind leert zijn omgeving in te delen
Voorbereiding op verdere studie. 
Voorbereiding op het leren lezen. 
Leeftijd: 2,5 jaar en ouder. 
Materiaal: 
Classificatieplaatjes zijn kaarten waarbij je het vocabulaire van een bepaald onderwerp kun uitbreiden. Op deze kaarten zet je geen tekst. Er is steeds een kaart met een plaatje van het onderwerp, bijvoorbeeld een plaatje van de badkamer. Die kaart laat je aan de kinderen zien en je bespreekt waar het over gaat. Je vraagt bijvoorbeeld: „hoe ziet jouw badkamer eruit?”,  “Wat staat er in jouw badkamer?” en: “Wat doe je in een badkamer?” 
Daarna geef je dan een lesje met de kaarten die erbij horen. 
Per jaar bied je 20 tot 40 verschillende sets aan. In iedere set kunnen 8 tot 15 kaarten zitten. Soms heb je grotere aantallen, bijvoorbeeld in de VS, daar zou je een set kunnen hebben voor de presidenten van Amerika. Bij grote sets bied je eerst 10 stuks aan en als kinderen die weten, voeg je er meer aan toe. 
Een variatie op de classificatiekaarten zijn de sets waarbij je twee kaarten bij elkaar moet zoeken, bijvoorbeeld 2 werken van dezelfde kunstenaar. 
De volgende deel-geheelwerkjes horen ook in deze categorie; bijvoorbeeld: een kaart met wat je vindt in de straat en de details op de rest van de kaarten. Of een werkje over de badkamer; een plaatje van de hele badkamer en op de andere plaatjes de dingen die in de badkamer te zien zijn. 

De kaarten moeten maar een onderwerp erop hebben
De kaarten moeten duidelijk zijn, dus je moet bijvoorbeeld ook de voeten en de bek van de vogel kunnen zien. 
Er kan op de achterkant van de kaart informatie staan als dat nodig is. 
De kaarten moeten van dezelfde grootte zijn
Maak een mapje dat om de kaarten past. 
Als je op een uitje geweest bent met de kinderen, kun je daar ook een set kaarten van maken. De kinderen hebben de begrippen in het echt ervaren en kunnen nu het abstractere, de taal erbij, gaan leren. 
In totaal zou je in je klas tegelijkertijd 10 sets kaarten in de kast van de kinderen kunnen hebben liggen. 3 tot 5 deel-geheelwerkjes en dan nog een van elke categorie: geschiedenis, aardrijkskunde, plantkunde , kunst, seizoenen, dierkunde. 
Je kunt verwachten af en toe een kaart kwijt te raken, vooral in de eerste weken. Leg dan dus geen onvervangbare sets neer. 
Laat heel precies zien hoe je de kaarten kunt hanteren. Het is belangrijk dat de kinderen ze voorzichtig van elkaar af laten glijden. 
Aanbieding: 
Nodig het kind uit en haal een kleedje. 
Laat het kind de kaarten met een deel-geheel kaarten zien, zoals het werkje van de badkamer. Vertel het kind dat het een set mag kiezen en mee mag nemen naar het kleedje. 
Ga met het kind door de kaarten heen en sorteer ze in welke het kind kent en welke het niet kent. Als het kind er slechts 2 of 3 kent van de 8, ga dan niet verder met het lesje. Men doet zelden meer dan 2 of 3 lesjes in 3 perioden, tenzij het kind heel erg graag alle namen wil leren kennen. 
De kaarten waarvan het kind de namen niet weet, bied je aan in een lesje in 3 perioden. Je biedt 3 kaarten aan in een lesje. Daarna voeg je andere kaarten toe en doe je nog een lesje in 3 perioden. 
Als het kind de woorden voor alle kaarten heeft aangeboden gekregen, laat je het kind zien hoe hij ze op een stapel kan leggen en zelf kan sorteren in bekend en onbekend. Het is een veilig werk om te doen, want het kind kent de woorden. Je zegt alleen het woord en geeft geen uitleg. 
Het kind wordt ook uitgenodigd om andere sets op die manier te sorteren en daarna kan het dan weer een lesje krijgen om de woorden te leren die het nog niet kent.